باران بمبئی (چشمه) رقعی شومیز

پیام یزدانجو (زاده 1354) نویسنده، مترجم، و پژوهشگر ایرانی است. ادبیات، فلسفه و هنر عرصه های اصلی فعالیت های او است. یزدانجو در سال 1388از ایران به هند رفت، و از سال 1393در فرانسه زندگی می کند.یزدانجو فعالیت ادبی خود را از سال 1376آغاز کرد. نخستین داستان های کوتاه او در مجله کارنامه، به سردبیری هوشنگ گلشیری، منتشر شد و بعد از آن با نوشتن مقالات ادبی و انتقادی به وبلاگ نویسی و همچنین همکاری با نشریات مختلف پرداخت. یزدانجو نخستین مجموعه داستان خود، شب به خیر یوحنا، را در سال 1381منتشر کرد و نخستین رمان اش، فرانکولا، یا پرومتۀ پسامدرن، در سال 1383منتشر شد. موزۀ اشیای گم شده، دومین مجموعه داستان او، در سال 1388منتشر شد. سومین مجموعه داستان یزدانجو، باران بمبئی، در سال 1395منتشر شده است.به موازات فعالیت های ادبی، یزدانجو به تدوین و ترجمهٔ آثار پرشماری در زمینه فلسفه های پسامدرنیسم و نگره های پساساختارگرایی پرداخته و، در کنار مولفانی مانند بابک احمدی، آرای برخی از مهم ترین متفکران معاصر، به ویژه رولان بارت، ژاک دریدا، و ژان بودریار، را به مخاطبان فارسی زبان معرفی کرده است. آخرین ترجمه او در این زمینه پیشامد، بازی، و همبستگی، نوشته ریچارد رورتی، است.پیام یزدانجو از 1382تا 1388به عنوان ویراستار و عضو هیئت تحریریه، و همچنین دبیر مجموعه اندیشه گران انتقادی، با نشر مرکز همکاری داشته است. تدریس در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره، و سخنرانی در مجامع فرهنگی و دانشگاهی، از جمله خانه هنرمندان ایران و دانشکده هنرهای زیبا، از دیگر فعالیت های او است.