داستان های صلح و دوستی - اژدهای بدجنسی که چشم هایش آستیگمات... بود / نبود! (پرنده آبی) خشتی شومیز

فریدون عموزاده خلیلی زادهٔ بهمن ماه ۱۳۳۸ در سمنان ، نویسنده، پژوهش گر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ایرانی است و از چهره‌های مطرح هنر و روزنامه نگاری بعد از انقلاب به‌شمار می آید. او برای نگارش کتاب سفر به شهر سلیمان برگزیده هشتمین دوره کتاب سال ایران شد. عموزاده خلیلی تحصیلات خود را در زادگاه‌اش ادامه داد و در سال ۱۳۵۷ در رشته ریاضی فیزیک دیپلم گرفت. در همان سال در رشته ریاضی و علوم کامپیوتر در دانشگاه تهران پذیرفته شد و تا مقطع کارشناسی ارشد در این رشته ادامه تحصیل داد. همزمان با سکونت در تهران و از دوران دانشجویی کار نویسندگی را آغاز کرد. او در سال ۱۳۶۰ به همراه دوستانش محسن مخلباف، حسن حسینی و قیصر امین پور از موسسان اولیه حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود که بعدها بر سر اختلاف با تیم حجت الاسلام زم از آن خارج شدند. نخستین کتاب عموزاده خلیلی در سال ۱۳۶۱ منتشر شد. او در فاصله سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ مسئولیت‌های مختلفی همچون دبیر شورای ادبیات، مسئول واحد قصه، مسئول واحد کودک و نوجوان، مسئول جُنگ سوره و... را در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی داشت . او از پایه گذاران و دبیر شورای مدیریت دفتر هنر و ادب کودک و نوجوان در سال ۱۳۶۵ بود. عموزاده خلیلی سال ۱۳۶۷ ماهنامه سروش نوجوان را به همراه قیصر امین پور و بیوک ملکی تأسیس کرد و تا ۱۰ سال عضو شورای سردبیری این مجله بود.

 ژدوکا بر خلاف همه اژدهاهای دیگر بد جنس نبود، حتی مهربان بود. فقط حیف که گوش هایش کر بود و چشم هایش آستیگمات... اما آن شب ژدوکا دور از چشم برادرش یک تصمیم مهم گرفت، بعد یواشکی بلند شد، بال هایش را باز کرد، دمش را به چپ وراست تکان داد و بیرون رفت...