فرزند پنجم (ثالث) رقعی شومیز

وریس می لسینگ، زاده ی 22 اکتبر 1919 و درگذشته ی 17 نوامبر 2013، نویسنده ی صوفی و فمینیست انگلیسی و برنده ی جایزه ی ادبیات نوبل در سال 2007 میلادی بود. او یازدهمین زن برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و مسن ترین برنده ی این جایزه (هنگام دریافت) بود.دوریس لسینگ از پدر و مادر انگلیسی در سال 1919 در کرمانشاه، ایران زاده شد. پدرش، آلفرد تیلور که در جنگ جهانی اول معلول شده بود، کارمند بانک شاهنشاهی ایران و مادرش امیلی ماد تیلور، پرستار بود.در سن 15 سالگی لسینگ خانه را ترک کرد و به عنوان یک پرستار بچه مشغول به کار شد. در این زمان بود که به خواندن متون سیاسی و جامعه شناسی ای پرداخت که کارفرمایش در اختیار او می گذاشت. تقریبا در همین زمان بود که نوشتن را آغاز کرد. در سال 1937 لسینگ به سالزبری (شهری در جنوب انگلیس) نقل مکان کرد تا به عنوان یک اپراتور تلفن کار کند و پس از مدت کوتاهی با نخستین همسرش فرانک ویزدم ازدواج کرد. پیش از این که زندگی مشترکشان در سال 1943 پایان یابد، از او صاحب 2 فرزند شد.در سال 1949لسینگ به همراه کوچک ترین پسرش به لندن رفت و در همین هنگام نخستین رمانش با عنوان علف ها آواز می خوانند را منتشر شد. اثری که باعث شهرت لسینگ شد و مهم ترین اثرش می باشد، دفترچه طلایی بود که در سال 1962 نوشته شد. در سال 1984 او سعی کرد که دو رمان را با نام مستعار جین سامرز به چاپ برساند و به این وسیله دشواری هایی که برای چاپ کتاب در برابر نویسندگان تازه کار قرار دارد را نشان دهد. ناشر لسینگ در بریتانیا این آثار را رد کرد ولی انتشارات ناپف در ایالات متحده آن ها را پذیرفت. او در حومه ی لندن در هامپستد زندگی می کرد.دوریس لسینگ، روز یکشنبه 17  نوامبر 2013  در سن 94 سالگی در لندن درگذشت.