هولوکاست - پیگرد و کشتار یهودیان (ثالث) رقعی شومیز

نام کتاب: هولوكاست - پيگرد و كشتار يهوديان

نویسنده: الکساندرا براکل

ناشر:  ثالث

مترجم: مهدی تدینی

 به محض آن‌که اتاق پر می‌شد، درها را می‌بستند و گاز از دریچه‌ای تزریق می‌شد. بر روی دری که هوا از آن عبور نمی‌کرد، یک سوراخ چشمی قرار داشت که مردان اس.اس از آن می‌توانستند صحنه جان کندن را ببینند. در جریان تزریق گاز، صدای بلند موتورها و آژیرها مانع آن می‌شد که فریاد مرگ قربانیان درمانده به گوش کسی رسد. به طور میانگین حدود 20 دقیقه طول می‌کشید تا در اتاق گاز دیگر کسی نجنبد. سپس درها باز می‌شد تا پس‌مانده گاز به فضای باز جاری شود. در اتاق‌های گاز مدرن‌تر، تخلیه هوا با هواکش صورت می‌گرفت. زندانیانی دیگر موظف بودند دندان‌های طلا را از دهان‌ها و حلقه‌ها را از انگشتان جنازه‌ها بیرون کشند و موهایشان را بزنند. در نهایت جنازه‌ها در مرده‌سوزخانه سوزانده می‌شدند. اگر ظرفیت کوره‌های مرده‌سوزی کفایت نمی‌کرد، گور جمعی جایگزین آن می‌شد. حتا پس از آن که کوره‌های چنان افزایش یافتند که برای سوزاندن 4500 جنازه در روز ظرفیت داشتند، در دوران اوج نابودی سرعت کشتار به حدی بود که از توان مرده‌سوزی فراتر می‌رفت... .