آواره و سایه اش (مرکز) رقعی شومیز

نام کتاب: آواره و سایه اش

نویسنده: فریدریش نیچه

ناشر: مرکز

مترجم: علی عبداللهی

"اگر همه چیز خوب پیش برود، زمانی فرا می رسد که فرد یادبودهای سقراط را به جای کتاب مقدس به عنوان راهنمای اخلاق و خرد به کار می گیرد."
"هرگز در برابر پشیمانی تسلیم نشوید، یک باره به خود بگویید: پشیمانی به معنای نوعی توجیه در برابر اولین عمل احمقانه است."
کتاب آواره و سایه اش: و آراء و اندیشه های گوناگون ( کتابی برای ارواح آزاد) (به آلمانی: Menschliches، Allzumenschliches: Ein Buch für freie Geister) کتابی است از فریدریش نیچه، فیلسوف قرن نوزدهم، که در اصل در سال 1878 منتشر شده است.
در سال 1876 ، نیچه از واگنر جدا شد، و در همان سال سلامتی فزاینده او (احتمالا اثرات اولیه تومور مغزی) وی را مجبور به درخواست مرخصی از وظایف دانشگاهی خود در دانشگاه بازل کرد. در پاییز 1876، او در سورنتو، در خانه یک حامی هنری ثروتمند، مالویدا فون میسن باگ، به دوستش پاول ری پیوست و کار در مورد این کتاب را شروع کرد.
ژانر این رساله در زمان نگارش این کتاب کاملا شناخته شده بود: در سنت آلمان، مهمترین سلف نیچه شخصیتی از روشنگری بود، گئورگ کریستوف لیختنبرگ، که نوشته های وی را نیچه بسیار تحسین می کرد.
کار نیچه همچنین مدیون شوپنهاور است، خصوصا تصحیحات وی برای حکمت عملی (1851).